Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym
2 lutego br. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Projekt ustawy ma na celu zmianę dotychczasowego sposobu funkcjonowania i organizowania przewozów w transporcie publicznym. (drogowym, kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim oraz w żegludze śródlądowej). W rzeczywistości normuje wszystkie kontrowersyjne kwestie dotyczące rodzaju umów, jasnych zasad konkurencji oraz integracji środków transportu.
Najważniejsze ustalenia, które wprowadza Ustawa to planowanie regularnego przewozu osób przez tzw. organizatora publicznego transportu zbiorowego. Będą to jednostki samorządu terytorialnego lub ministra infrastruktury. Do podstawowych zadań organizatora będzie należało planowanie rozwoju transportu oraz organizowanie sieci komunikacyjnej i zarządzanie nią. Wskazani organizatorzy będą mieli obowiązek przygotowania planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego. Decydującym kryterium w kwestii przygotowania planu przez gminy i powiaty będzie liczba mieszkańców. Obowiązek przygotowania planu transportowego nałożono na: gminy liczące co najmniej 50 tys. mieszkańców, powiaty liczące co najmniej 80 tys. mieszkańców, związki i porozumienia międzygminne – 80 tys. mieszkańców, związki i porozumienia powiatów – 120 tys. mieszkańców.
Przewóz osób będzie wykonywany przez przewoźników „komercyjnych” i ma funkcjonować na zasadach rynkowych.
Zostanie utworzona funkcja „operatora publicznego transportu zbiorowego”,. Będzie nim samorządowy zakład budżetowy lub przedsiębiorca uprawniony do świadczenia usług przewozowych na podstawie zawartej z organizatorem umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Operator będzie wykonywać przewozy na podstawie umowy lub na podstawie aktu wewnętrznego (w przypadku samorządowego zakładu budżetowego).
Zadaniem gmin będzie budowa, przebudowa i remont przystanków komunikacyjnych, dworców oraz wiat przystankowych lub innych budynków służących pasażerom. Realizowanie tego zadania powinno być finansowane z opłat ponoszonych przez przedsiębiorców w związku z wyżej omówionym korzystaniem z przystanków komunikacyjnych i dworców, wydawaniem stosownych dokumentów związanych z wykonywaniem publicznego transportu zbiorowego oraz z dochodów z kar nakładanych przez organizatora.
Utworzona zostanie Centralna Ewidencja Przewoźników. Będzie zawierać dane o przedsiębiorcach, względem których wydano decyzję o cofnięciu potwierdzenia zgłoszenia przewozu.
Określono również zasady funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego wspólne dla wszystkich rodzajów transportu– np. dotyczące sposobów podawania do publicznej wiadomości rozkładów jazdy, cenników opłat lub taryf.
Umożliwienie integracji publicznego transportu zbiorowego poprzez promocję zintegrowanych systemów taryfowo-biletowych oraz zintegrowanych węzłów przesiadkowych.
Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym wprowadza ład i porządek w przewozach publicznych. Organizacja transportu na danym obszarze zostanie zaplanowana przez jednostki samorządu terytorialnego. Na zasadzie przetargów zostanie wyłoniony przewoźnik, który będzie miał możliwość zawarcia długoterminowej umowy. Funkcjonowanie na rynku konkurencyjnym wpłynie na wzrost jakości oferowanej usług oraz modernizację i zakup nowego taboru. Ponadto utworzenie Centralnej Ewidencji Przewoźników wpłynie mobilizująco na przewoźników, by rzetelnie wykonywali swoje przewozy. Przyniesie to korzyść również dla korzystających z transportu publicznego pasażerów. Istotna jest integracja środków transportu, dzięki której możliwe będzie korzystanie z jednego biletu z różnych środkach komunikacji. Wpłynie to na wzrost liczby pasażerów i zahamowanie wzrostu liczby samochodów na drogach.
Zaloguj się Logowanie