Polskie stanowisko w sprawie reformy Wspólnej Polityki Rybackiej UE
W związku z publikacjami prasowymi dotyczącymi polskiego stanowiska
zaprezentowanego na spotkaniu unijnych ministrów ds. rybołówstwa w Vigo,
w dniach 4-5 maja br. w sprawie reformy Wspólnej Polityki Rybackiej
poniżej przedstawiamy tekst tego stanowiska.
Jednocześnie uprzejmie informujemy, że jest ono zgodne z przyjętym przez
Rząd RP i Polski Parlament stanowiskiem do tzw. Zielonej Księgi mówiącej
o reformie Wspólnej Polityki Rybackiej UE.
*******
Stanowisko polskie przedstawione na spotkaniu w Vigo (4-5 maja 2010 r.)
przez sekretarza stanu Kazimierza Plocke:
1. Konieczne jest utrzymanie zasady relatywnej stabilności w obecnym kształcie.
Relatywna stabilność jest podstawą funkcjonowania Wspólnej Polityki Rybackiej od
momentu jej powstania w 1983 r. Jakiekolwiek zmiany tej zasady mogą negatywnie
wpłynąć na przyszłość sektorów rybackich poszczególnych państw członkowskich,
niezależnie od oceny ich zdolności połowowej w relacji do dostępnych zasobów i
działań podjętych w celu dostosowania wielkości floty. A zatem – zmiany relatywnej
stabilności są niepotrzebne.
2. Polska przychyla się do tezy Komisji, że rozwiązanie problemu nadmiernej
zdolności połowowej jest warunkiem koniecznym dla poprawy sytuacji europejskiego
rybołówstwa. Już teraz mamy narzędzie pozwalające na rozwiązanie tego problemu w
ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego. Mogą one przynieść większą wartość dodaną
niż dotychczas, co wymaga determinacji politycznej i konsekwencji tych państw
członkowskich, których udziałem jest problem nadmiernej zdolności połowowej. Polska
uczyniła wiele, aby dostosować swoją zdolność połowową do zasobów, redukując swą
flotę o ponad jedną trzecią.
3. Unijna polityka rybacka wymaga weryfikacji sposobu zarządzania w celu zachowania
swej wiarygodności. Opowiadamy się za dążeniem do regionalizacji procesu decyzyjnego
oraz za zwiększoną rolą środowisk rybackich i naukowych przy podejmowaniu decyzji.
Regionalizacja musi dać społecznościom lokalnym realny wpływ na decyzje, które ich
dotyczą. W tej nowej architekturze istotne znaczenie będzie mieć relacja procesów
regionalnych z obecnymi gremiami decyzyjnymi w Brukseli. Gremia regionalne, skupiające
administracje, rybaków i naukowców, powinny wypracowywać rekomendacje w kwestiach
technicznych, które będą, co do zasady wiążące dla komitologii.
4. Dla sukcesu tej ambitnej reformy Wspólnej Polityki Rybackiej zasadnicze znaczenie
będzie mieć struktura wsparcia finansowego. Kwestią całkowicie bezsporną jest zachowanie
podstawowych zasad finansowania, a zwłaszcza podejścia regionalnego opartego na
spójności terytorialnej. Wsparcie to powinno być skorelowane z potrzebami lokalnych
społeczności rybackich, odczuwających bolesne konsekwencje redukcji zdolności połowowej.
Społeczności te, w zdecydowanej większości przypadków, są ulokowane w obecnych
obszarach konwergencji.
W odniesieniu do zewnętrznych aspektów Wspólnej Polityki Rybackiej, zdaniem Polski należy
podkreślić dwie główne kwestie:
1. Zarządzanie flotą dalekomorską ma zupełnie inny kontekst niż w wodach wspólnotowych
– jest poddane globalnej konkurencji. Globalna jest również odpowiedzialność za stan
zasobów. Przedsiębiorczość unijnego sektora dalekomorskiego nie powinna być ograniczana
przez zbyt restrykcyjny reżim zdolności połowowej wewnątrz Unii. Należy więc uelastycznić
zarządzanie zdolnością połowową dla segmentu floty globalnej, prowadzącej połowy poza
wodami wspólnotowymi i wodami północnego Atlantyku, przy pełnym przestrzeganiu zasad
odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa. Jest to niezbędne, aby zachować prawa
historyczne państw członkowskich. Takie rozwiązania Polska popiera.
2. Należy dążyć do zwiększenia konkurencyjności unijnych produktów rybnych w stosunku do
produktów importowanych z krajów trzecich. Produkty pochodzące spoza UE powinny spełniać
równie wysokie standardy, co produkty unijne – w zakresie:legalności połowów z których pochodzą;
3. standardów weterynaryjnych i sanitarnych;
4. braku szkodliwości ich produkcji dla środowiska naturalnego.
Instrumenty, które już posiadamy w zakresie walki z nielegalnymi połowami powinny być ciągle
udoskonalane dla osiągnięcia tych celów.
/MRiRW
Zaloguj się Logowanie