Niebieska karta z przeszkodami
Szereg państw członkowskich Unii Europejskiej w dużym stopniu utrudnia wysoko wykwalifikowanym osobom podjęcie pracy na terenie UE. Komisja formalnie wezwała je dziś do przestrzegania zasad określonych w dyrektywie w sprawie niebieskiej karty, której termin wdrożenia minął 19 czerwca 2011 r.
Do tej pory Niemcy, Włochy, Malta, Polska, Portugalia i Szwecja nie dokonały jeszcze transpozycji do swojego ustawodawstwa krajowego przepisów unijnych regulujących migrację wysoko wykwalifikowanych pracowników. W związku z tym Komisja podjęła decyzję o wydaniu uzasadnionych opinii (na mocy art. 258 TFUE), w których żąda od tych państw członkowskich podjęcia działań.
Pomimo trwającego kryzysu gospodarczego oraz wysokich stóp bezrobocia, pracodawcom często trudno jest znaleźć potrzebnych pracowników o wysokich kwalifikacjach*. Dyrektywa UE w sprawie niebieskiej karty wprowadza wspólne i skuteczne przepisy, które pozwalają wysoko wykwalifikowanym osobom spoza Europy na podjęcie pracy na naszych rynkach, gdzie występuje takie zapotrzebowanie. Dyrektywa ustanawia przyspieszoną procedurę przyjmowania w stosunku do takich obcokrajowców oraz zapewnia wspólny zestaw praw społeczno-gospodarczych (tych samych, które przysługują obywatelom UE) w wielu dziedzinach.
Europa musi przyciągnąć więcej uzdolnionych pracowników, jeśli ma osiągnąć cele związane z trwałym wzrostem sprzyjającym włączeniu społecznemu, opierającym się na badaniach naukowych i innowacjach. Z tego powodu istotne jest, by wszystkie państwa członkowskie stosowały te wspólne przepisy oraz popierały kompleksową i zrównoważoną politykę migracyjną UE.
18 lipca 2011 r. Komisja rozesłała wezwania do usunięcia uchybienia (pierwszy etap procedury w sprawie naruszenia przepisów) do władz Niemiec, Włoch, Malty, Polski, Portugalii i Szwecji w sprawie niepowiadomienia Komisji o środkach podjętych w celu wdrożenia dyrektywy.
Trzy z wymienionych państw (Włochy, Malta i Portugalia) do tej pory nie zasygnalizowały zastosowania takich środków w ustalonym (dwumiesięcznym) terminie, co skłoniło Komisję do podjęcia działań.
Z kolei trzy inne państwa (Niemcy, Polska i Szwecja) odpowiedziały na wezwanie do usunięcia uchybienia, lecz zaznaczyły, że nowe przepisy wykonawcze wejdą w życie dopiero w przyszłym roku. Komisja zdecydowała o wysłaniu uzasadnionych opinii również i do tych państw członkowskich.
Według badania pt. „Satisfying Labour Demand through Migration”, przeprowadzonego w 2011 r. przez Europejską Sieć Migracji, państwa członkowskie odnotowują w wielu dziedzinach niedobór pracowników oraz niedostateczne kwalifikacje.
Dyrektywa w sprawie niebieskiej karty (dyrektywa 2009/50/WE) została przyjęta dnia 25 maja 2009 r. Państwa członkowskie miały dokonać transpozycji jej przepisów do swojego ustawodawstwa krajowego w terminie do 19 czerwca 2011 r. Dyrektywa jest wiążąca dla wszystkich państw członkowskich, z wyjątkiem Danii, Zjednoczonego Królestwa oraz Irlandii.
Unijny system niebieskiej karty pomaga przyciągnąć do Europy migrantów posiadających wysokie kwalifikacje i tym samym wspiera starania państw członkowskich oraz przedsiębiorstw w UE na rzecz wypełnienia luk na ich rynkach pracy, których nie można wypełnić, zatrudniając własnych obywateli, obywateli innych państw członkowskich UE lub obywateli krajów spoza Unii legalnie przebywających na jej terytorium. System ten zapewnia wspólną i uproszczoną procedurę obowiązującą w państwach członkowskich związanych dyrektywą oraz gwarantuje, że ewentualni migranci, zamiast borykać się z 24 różnymi systemami, będą wiedzieć, co należy zrobić bez względu na to, do jakiego państwa planują się udać.
Migrant, który otrzymuje niebieską kartę od danego państwa członkowskiego, zyskuje swobodny dostęp do stanowisk pracy wymagających wysokich kwalifikacji w danym państwie członkowskim oraz ma także prawo udać się do innego państwa członkowskiego, w którym może występować zapotrzebowanie na posiadane przez tę osobę kwalifikacje. Ponieważ system niebieskiej karty obejmuje również korzystne warunki uzyskania statusu długoterminowego rezydenta oraz łączenia rodzin, stanowi on atrakcyjny pakiet dla ewentualnych migrantów o wysokich kwalifikacjach.
Instrument ten powstał w odpowiedzi na zapotrzebowanie; nie przyznaje on prawa do przyjęcia oraz respektuje kompetencje państw członkowskich w zakresie ustalania liczby imigrantów zarobkowych wjeżdżających na ich terytorium do celów związanych z zatrudnieniem wysoko wykwalifikowanych pracowników.
Dyrektywa w sprawie niebieskiej karty stanowi jedną część składową kompleksowej i zrównoważonej polityki migracyjnej UE, która ma do odegrania rolę nie tylko w zakresie uzupełniania niedoborów na krajowych rynkach pracy, lecz także sprostania wyzwaniom demograficznym.
Dyrektywa nie pozbawia państw członkowskich możliwości posiadania własnego systemu krajowych zezwoleń na pobyt dla wysoko wykwalifikowanych migrantów, lecz takie krajowe zezwolenia nie wiążą się z przyznaniem prawa pobytu w innych państwach członkowskich UE, które jest gwarantowane na mocy dyrektywy w sprawie niebieskiej karty.
Zaloguj się Logowanie