Gdzie jest łosoś?
Wobec wygasającego wkrótce planu zarządzania bałtyckimi zasobami łososia Komisja Europejska przedstawiła propozycję nowego rozporządzenia Rady i Parlamentu Europejskiego ustanawiającego wieloletni plan w zakresie zrównoważonego zarządzania bałtyckimi zasobami łososia. Celem wniosku jest zrównoważona eksploatacja wszystkich stad rzecznych łososia w Morzu Bałtyckim, a zatem zapewnienie stanu ochrony całości zasobów.
Opinie naukowe wskazują, że około 30 dzikich stad rzecznych łososia w Bałtyku znajduje się poza bezpiecznymi granicami biologicznymi i jest zagrożonych zubożeniem genetycznym. W 2010 r. wygasła ważność niewiążącego planu zarządzania ustanowionego w 1997 r. przez Międzynarodową Komisję Rybołówstwa Morza Bałtyckiego. Brak nowego planu oznaczałby, że zarządzanie tymi zasobami w przyszłości będzie przebiegać bez jasno określonych celów i przewidywalnych scenariuszy dla rybaków i sektora turystyki.
W odpowiedzi Komisja Europejska proponuje nowy wieloletni plan zarządzania dotyczący bałtyckich zasobów łososia. Celem wniosku jest zrównoważona eksploatacja wszystkich stad rzecznych łososia w Morzu Bałtyckim, a zatem zapewnienie stanu ochrony całości bałtyckich zasobów łososia. Cele szczegółowe nowego rozporządzenia polegają na:
a) zapewnieniu zrównoważonej eksploatacji bałtyckich zasobów łososia zgodnie z zasadą maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY);
b) ochronie spójności i różnorodności genetycznej bałtyckich zasobów łososia.
– Po wejściu w życie rozporządzenie to utoruje drogę dla eksploatowania bałtyckich zasobów łososia na poziomie MSY. Wraz z zastosowaniem koniecznych środków zarządzania połowy łososia w Morzu Bałtyckim będą nadal zapewniać miejsca pracy i dochody w regionie w nadchodzących latach – powiedziała Maria Damanaki, komisarz ds. gospodarki morskiej i rybołówstwa.
Główne elementy wieloletniego planu to:
- jasno określone cele i poziomy docelowe np. osiągnięcie 75 proc. potencjalnej produkcji smoltów (stadium rozwojowe łososia szlachetnego, w którym rozpoczyna on wędrówkę do morza) w każdej rzece bogatej w łososie w ciągu dziesięciu lat od wejścia niniejszego rozporządzenia w życie;
- TAC (całkowity dopuszczalny połów) dotyczący wszystkich połowów morskich, w tym połowów dokonywanych przez statki niebędące statkami rybackimi, wykorzystywane do połowów rekreacyjnych;
- obowiązek określenia i wdrożenia przez państwa członkowskie technicznych środków ochrony takich jak obszary i okresy zamknięte – nie później niż 24 miesiące od wejścia planu w życie – aby chronić migrujące ryby w okresie tarła w wodach przybrzeżnych tych państw;
- stopniowe zaprzestanie wypuszczania łososia w rzekach, w których istnieją przeszkody utworzone przez człowieka i które nie wykazują potencjału w zakresie odtworzenia samodzielnych dzikich populacji łososia, tak aby chronić różnorodność genetyczną dzikich stad tego gatunku;
- pomoc finansowa z EFR (Europejskiego Funduszu Rybackiego) na bezpośrednie zarybianie rzek, które wykazują potencjał w zakresie restytucji samodzielnych dzikich populacji łososia jako środek ochrony dzikich zasobów łososia.
Oczekuje się, że wniosek, który jest spójny z polityką Unii Europejskiej w zakresie środowiska, zwłaszcza z celami dyrektywy siedliskowej, ramowej dyrektywy wodnej oraz dyrektywy ramowej w sprawie strategii morskiej, odbuduje bałtyckie zasoby łososia, a także zapewni ich zrównoważoną eksploatację.
Wniosek oparto na opinii naukowej ICES w zakresie aspektów środowiskowych, opinii Fińskiego Instytutu Badawczego Łowiectwa i Rybołówstwa w zakresie oceny społeczno-gospodarczej oraz na ocenie i opinii Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF).
Zaloguj się Logowanie