Czy kobietom jest trudniej osiągnać sukces zawodowy i finansowy ?
Nowe badania naukowców pokazują skąd bierze się dysproporcja w zarobkach ze względu na płeć: Pomimo tego, że nierówności w poziomie edukacji biznesowej między płciami stale się wyrównuja, cały czas nie można oprzeć się wrażeniu, że kobiety nie awansują wystarczająco szybko. Nowe badania przeprowadzone przez Marianne Bertrand, profesora ekonomii z University of Chicago Booth School of Business, oraz dwóch innych wykładowców z Uniwersytetu w Harwardzie pokazują, dlaczego kobiety po ukończonych studiach MBA odnoszą na rynku pracy mniejszy sukces finansowy niż mężczyzni, którzy ukończyli te same studia. Dla potrzeb badania, naukowcy wzięli pod lupę dynamikę rozwoju kariery absolwentów MBA z jednej z najlepszych amerykańskich szkół biznesowych, University of Chicago Graduate School of Business, w latach 1990-2006.
Przyczyny dysproporcji
Badacze wskazują na trzy potencjalne przyczyny dużej, a nawet powiększającej się rozbieżności w zarobkach ze względu na płeć: różnice w doswiadczeniu przed ukończeniem studiów MBA, różnice w przerwach w karierze oraz różnice w wymiarze godzin pracy.
Te trzy istotne czynniki mogą stać się kluczem do zrozumienia rozbieżności w zarobkach kobiet i meżczyzn, którzy ukończyli studia MBA. Na dzień dzisiejszy, naukowcy podkreślaja aczkolwiek względny charakter tych badań.
W którym momencie kobiety zaczynają zarabiać mniej ?
Na początku kariery absolwenci i absolwentki MBA mają prawie identyczne zarobki. Jednak ten stan rzeczy szybko sie zmienia. Pieć lat po ukończeniu MBA, meżczyzni zaczynają zarabiać o 30 punktów (log points) więcej i prawie o 60 punktów (log points) w okresie od 10 do 16 lat od ukończeniu MBA. Ilość niepracujących zawodowo absolwentek MBA znacznie zwiększa się w przeciągu 10 lat od ukończenia MBA. W 9 lat po rozdaniu dyplomu MBA, 13 % absolwentek MBA nie jest aktywnych zawodowo w porównaniu do 1 % meżczyzn.
Podstawowe konkluzje
W porównaniu z meżczyznami kobiety wybierają o połowę mniej zajeć z dziedziny finansów. Mają też nieco gorsze oceny końcowe. Średnia ocena z MBA Pań wynosi 3,25 podczas gdy średnia Panów ksztaltuje się na poziomie 3,38.
W porównaniu z meżczyznami kobiety wybierają o połowę mniej zajeć z dziedziny finansów. Mają też nieco gorsze oceny końcowe. Średnia ocena z MBA Pań wynosi 3,25 podczas gdy średnia Panów ksztaltuje się na poziomie 3,38.
Kobiety mają więcej przerw w karierze i pracują krócej. Po około 10 latach od ukończenia MBA, rzeczywiste doświadczenie zawodowe kobiet jest o 6 miesięcy krótsze. Kobiety pracują 52 godziny tygodniowo, a mężczyźni 58 godzin.
Posiadanie dzieci wpływa zasadniczo na zmniejszanie się doświadczenia zawodowego, zwiększanie się przerw w karierze i krótsze godziny pracy absolwentek MBA. Przez pierwsze 15 lat po ukończeniu studiów MBA, staż pracy kobiet mających dzieci jest mniejszy o 8 miesięcy w porównaniu ze stażem przeciętnego absolwenta MBA, podczas gdy u kobiet nie mających dzieci różnica ta wynosi jedynie 1,5 miesiąca.
Kobiety posiadające dzieci wybierają pracę „przyjazną rodzinie” i unikają długich godzin w biurze i tym samym lepszych możliwości awansu. Wiele młodych mam absolwentek MBA, w szczególności tych mających dobrze sytuowanych mężów, decyduje się na zwolnienie tempa pracy w ciągu kilku lat po urodzeniu pierwszego dziecka.
Kobiety mające dzieci pracują zwykle tygodniowo o 24 % mniej niż przeciętny mężczyzna; kobiety bezdzietne pracują jedynie o 3,3 procenta mniej niż mężczyźni.
Stanowiska w dużych korporacjach handlowych i finansowych, zapewniły w ostatnich latach wyjątkowo wysokie wynagrodzenia i przyciągnęły bardzo utalentowane osoby. W przeciągu ostatnich trzydziestu lat, z roku na rok, coraz więcej absolwentów znajdowało zatrudnienie w obu branżach. Spośród osób, które otrzymały stopień licencjata Uniwersytetu w Harwardzie w latach 1970, 15 lat później tylko 5 % zajmowało stanowiska w sektorze finansowym. Dla porównania, spośród absolwentów z lat 1990, aż 15 % pracowało w sektorze finansowym w roku 2005. Na przestrzeni dwóch pokoleń absolwentów i biorąc pod uwagę zarówno sektor dużych korporacji handlowych jak i finansów, liczba zatrudnienia wzrosła z 22,1 % do 38,5 %. Znacznie zwiększyła się również aktywność kobiet: z 11,7 % do 22,5 %, chociaż jest to mniej niż w przypadku mężczyzn.
Marianne Bertrand jest specjalistą w dziedzinie mikroekonomii stosowanej, zajmuje się kwestią dyskryminacji rasowej, wynagrodzeniami dyrektorów, oraz skutkami uregulowania zatrudnienia, jak również innymi zagadnieniami z dziedziny ekonomii pracy i finansów przedsiębiorstwa. Jej badania w tych dziedzinach były szeroko publikowane, między innymi w licznych artykułach w the Quarterly Journal of Economics, the Journal of Political Economy, the American Economic Review oraz w the Journal of Finance, jak również w kilku ogólnodostępnych gazetach.
W 2004 r. Marianne otrzymała nagrodę Elaine Bennett Research Prize, przyznawaną przez American Economics Association‚s Committee on the Status of Women in the Economics Profession. Nagroda docenia i honoruje wybitne badania w dziedzinie ekonomii dokonane przez kobietę rozpoczynającą karierę. W 2003 r. Marianne otrzymała również nagrodę Alfred P. Sloan Research Fellowship.
Bertrand przed dołączeniem do Chicago Booth w 2000 r. wykladała przez dwa lata na Uniwersytecie w Pricetown. Obecnie prowadzi badania w Krajowym Biurze Badań Gospodarczych (National Bureau of Economic Research), w Centrum Polityki Gospodarczej (Center for Economic Policy Research), oraz w Instytucie ds. Badań Rynku Pracy (Institute for the Study of Labor). – red
Zaloguj się Logowanie