Antropomorfizm, podejmowanie ryzyka, poczucie siły i walka z rakiem skóry …
Według ostatnich badań przeprowadzonych na University of Chicago Booth School of Business, antropomorfizm (nadawanie przedmiotom, pojęciom, zjawiskom, zwierzętom itp. cech ludzkich) w połączeniu z poczuciem siły lub pewności siebie, mogą w niektórych przypadkach pomagać chorym w przezwyciężeniu raka.
I na odwrót, w przypadku chorych, nieszczęśliwych i mało pewnych siebie personifikacja choroby może utrudnić walkę z nią. Badania ukażą się w czerwcowym wydaniu Journal of Consumer Research.
Profesor nauk behawioralnych z Uniwersytetu Chicago Booth – Ann L. McGill i doktorantka Sara Kim, które wspólnie przeprowadziły te badania, tłumaczą, że antropomorfizm nie limituje się tylko i wyłącznie do faktu nadawania przedmiotom cech lub zachowań ludzkich. W powiązaniu z poczuciem siły, antropomorfizm może w konsekwencji wpływać na zachowania jednostek, a w szczególności jeśli chodzi o decyzje związane z podejmowaniem ryzyka.
Poprzednie badania z tej dziedziny dowiodły, że konsumenci wybierają przedmioty, w których postrzegają pewne cechy ludzkie. Autorki opierając się na tym stwierdzeniu posunęły się do dalszych odkryć, analizując relacje pomiędzy antropomorfizmem i percepcją ryzyka. „Przestudiowałyśmy zachowania osób w stosunku do podejmowanego ryzyka związanego z automatami do gry i chorobą (rak skóry), a także sposób w jaki postrzeganie ryzyka przez te osoby może ulec zmianie zależnie od tego czy przedmioty lub zjawiska niosące ryzyko uległy antropomorfizacji czy też nie”, podkreśla profesor McGill.
Doświadczenie 1
W swoim pierwszym doświadczeniu badaczki stwierdziły, że uczestnicy przypominający sobie niedawne wydarzenie, podczas którego czuli sie pewni siebie, postrzegali mniejsze ryzyko ze strony automatu i byli bardziej chętni do gry, w przypadku kiedy jego zewnętrzna obudowa kojarzyła im się z twarzą człowieka. W przeciwieństwie do nich, osoby czujące się w momencie gry niepewnie odczuwały większe ryzyko i były mniej skłonne do grania na automacie przypominajacym człowieka.
Doświadczenie 2
W swoim następnym badaniu autorki stwierdziły, że osoby czujące się pewnie odczuwały większą kontrolę nad nowotworem skóry, w momencie kiedy antropomorfizowano opis choroby nadając jej ludzkie cechy : chorobę porównywano do osoby mającej złe intencje. Z kolei, osoby czujące się mniej pewnie w danej sytuacji uważały, że miały niewielką kontrolę nad chorobą, kiedy była ona opisana z użyciem „ludzkich porównań”, postrzegały one również większa niepewność związaną z chorobą.
Doświadczenie 3
W końcowym eksperymencie autorki odwróciły sytuację, aby spróbować udowodnić czy postrzeganie ryzyka mogło wpłynąć na skłonność ludzi do personifikacji przedmiotów, zależnie od ich poczucia pewności siebie. „Wykazujemy, że uczestnicy mało pewni siebie są bardziej skłonni do personifikacji automatu do gry po przegraniu danej partii, podczas gdy zdecydowanie pewne siebie osoby są bardziej skłonne do jego personifikacji po wygranej” kończą autorki.
Sara Kim i Ann L. McGill. „Gra z Panem Automatem czy też gra na automacie? Pewność siebie, Antropomorfizm i Postrzeganie Ryzyka.” Journal of Consumer Research: czerwiec 2011 r.
Zaloguj się Logowanie