Potęga obliczeń rozproszonych czyli Polski Projekt BOINC
 |
Już ponad dwa lata Stowarzyszenia Polski Projekt BOINC, założony przez grupę pasjonatów, propaguje w Polsce ideę przetwarzania rozproszonego czyli jednoczesnej pracy wielu komputerów nad jednym problemem. Skrót BOINC (Berkeley Open Infrastructure for Network Computing) oznacza Otwartą Infrastrukturę Przetwarzania Rozproszonego Berkeley. Polega na wykorzystaniu udziału zwykłego użytkownika komputera w
|
projektach naukowych, wymagających zaangażowania dużej mocy obliczeniowej.
"Uruchamiając BOINC na swoim komputerze, możesz nasłuchiwać sygnału od pozaziemskich cywilizacji, przewidywać zmiany klimatu lub pomagać w konstrukcji olbrzymich akceleratorów cząstek elementarnych. Tym sposobem pomagasz w podnoszeniu poziomu wiedzy naszej cywilizacji, a to wcześniej, czy później przełoży się na poprawę poziomu życia wszystkich ludzi" – uważają członkowie SPP BOINC.
BOINC to niekomercyjny projekt rozwijany na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley przez zespół pod kierunkiem Davida Andersona, a wspierany finansowo przez amerykańską rządową agencję National Science Foundation.
Celem BOINC jest stworzenie wspólnej infrastruktury dla różnych programów badawczych, których zapotrzebowanie na moc obliczeniową przewyższa możliwości dostępnego sprzętu i wymaga wykorzystania potencjału internetowych obliczeń rozproszonych.
Samo przetwarzanie rozproszone polega zaś, jak tłumaczą eksperci ze Stowarzyszenia Polski Projekt BOINC, na jednoczesnej pracy wielu komputerów nad jednym problemem. "Wymaga ono odpowiedniego zdefiniowania problemu, sprawnego podziału pracy pomiędzy poszczególne komputery, no i oczywiście samych komputerów" – wyjaśniają.
BOINC jest wolnym i otwartym oprogramowaniem wydawanym na licencji GNU LGPL. Dzieli się na oprogramowanie pracujące po stronie serwera projektu oraz oprogramowanie uruchamiane przez wolontariuszy na swoich komputerach. Serwer zajmuje się dystrybucją fragmentów danych do obliczeń pomiędzy komputery uczestników, uwzględniając przy tym ich moc obliczeniową, ilość pamięci RAM czy średni czas w ciągu doby, jaki są w stanie przeznaczyć na pracę z BOINC.
Maszyny poszczególnych uczestników, po otrzymaniu odpowiedniej aplikacji oraz potrzebnych danych, rozpoczynają przetwarzanie. Czas takiej operacji bywa różny i waha się od kilkunastu sekund do nawet kilkuset godzin. Jednak, dzięki okresowemu zapisywaniu wykonanej pracy, obliczenia nie muszą odbywać się w jednym nieprzerwanym ciągu. Po przetworzeniu porcji danych, wyniki przesyłane są do serwera.
W przypadku większości projektów te same dane rozsyłane są do kilku użytkowników, aby – poprzez porównanie wyników w celu ich weryfikacji – wykluczyć wszelkie błędy i oszustwa. Uczestnicy programu BOINC mogą zaś brać udział w jednym lub kilku projektach jednocześnie.{mospagebreak}"Stworzenie takiej architektury otworzyło nowe możliwości przed instytucjami nie mogącymi pozwolić sobie na budowę całego systemu internetowych obliczeń rozproszonych i włożenia ogromnej pracy w pozyskaniu uczestników chcących go realizować" – podkreślają członkowie Stowarzyszenia.
POLACY TEŻ LICZĄ
Stowarzyszenie Polski Projekt BOINC (SPP BOINC) powstało 10 sierpnia 2006 roku w Lublinie. Jego założycielami są: Michał Jarosz, Krzysztof Dmochowski, Artur Gregorczyk, Adam Hajok oraz Krzysztof Piszczek.
Wszyscy zgodnie podkreślają: "Uważamy, że nauka polska powinna wykorzystać wolne zasoby mocy obliczeniowej, z której aktualnie korzystają renomowane ośrodki naukowe na całym świecie, a instytucje publiczne powinny jej w tym zdecydowanie pomóc – zarówno udostępniając własną moc obliczeniową jak i rzetelnie informując społeczeństwo o możliwości wykorzystania społecznych zasobów komputerowych do celów naukowych".
Dlatego właśnie postanowili powołać organizację, której ma popularyzować społeczny udział w przetwarzaniu rozproszonym, inicjować działania zmierzające do uruchamiania polskich projektów przetwarzania rozproszonego i je promować, gromadzić i udzielać informacje techniczne niezbędne do realizacji takich projektów oraz popularyzować dorobek polskiej nauki i myśli technicznej.
WIELKIE MOŻLIWOŚCI
Pierwszy projekt uruchomiony na bazie technologii BOINC powstał na Uniwersytecie Berkeley w 1999 r. Był nim "SETI@home", którego celem było odczytanie (ewentualnych) sygnałów radiowych pochodzących od obcych cywilizacji, dzięki "przeczesywaniu" sygnału radiowego o częstotliwości ok. 1420MHz w poszukiwaniu powtarzających się, sztucznych sygnałów.
Projekt odniósł duży sukces, gromadząc w ciągu 5 lat działania ponad 5 mln. użytkowników z całego świata. Bazując na jego doświadczeniach amerykańscy naukowcy szybko stworzyli rewolucyjną platformę o nazwie BOINC, umożliwiającą jednoczesną pracę z wieloma takimi projektami.
Wkrótce w oparciu o nią zaczęły działać programy z różnych dziedzin nauki. Wśród obecnie realizowanych na świecie znajdują się m.in.: "3x+1@home" – projekt z dziedziny matematyki,"BBC Climate Change Experiment" – klimatologia, "BRaTS@Home" – fale grawitacyjne, "Clean Energy@Harvard" – energia odnawialna, "Cosmology@Home" – astronomia, "LHC@home" – inżynieria i fizyka, "PrimeGrid" – kryptografia, "Translator@home" – tłumaczenie literatury.
W Polsce pierwszy projekt BOINC powstał w sierpniu 2006 roku. Został uruchomiony pod nazwą "NagrzewanieStali@home", w ramach pracy magisterskiej studenta informatyki. Działał niecały tydzień, gromadząc w tym czasie ponad 130 uczestników z różnych krajów.
W lecie 2007 roku rozpoczęto realizację projektu "Enigma@Home", którego zadaniem było złamanie zaszyfrowanej przez Enigmę wiadomości z okrętu podwodnego. Zaś od stycznia 2009 roku w ramach projektu "PrimeGrid" działa podprojekt "AP26", wykorzystujący algorytm opracowany przez polskiego naukowca dr Jarosława Wróblewskiego do znajdowania liczb pierwszych będących wyrazami ciągów arytmetycznych.
Strona internetowa Stowarzyszenia znajduje się pod adresem: http://www.polskiprojektboinc.vel.pl/. Natomiast oficjalna strona projektu BOINC w Berkeley to: http://boinc.berkeley.edu/ (PAP – Nauka w Polsce, Katarzyna Czechowicz, agt/bsz)
Zaloguj się Logowanie